Zespół badawczy: Piotr Dobrowolski
Tkanka łączna podlega regulacji przez liczne czynniki, np.: poziom hormonów oraz dostępność i przyswajalność składników odżywczych. Tkanka chrzęstna i kostna mają odmienne tempo metabolizmu i charakteryzują się odmiennymi właściwościami regeneracyjnymi. Wiele czynników metabolicznych, rozwojowych w tym dieta, mają pośredni lub bezpośredni wpływ na nasz szkielet. W przypadku zaburzeń rozwojowych czy strukturalnych lub zdiagnozowania choroby pojawia się konieczność leczenia. Terapie farmakologiczne czy chirurgiczne są obarczone różnymi skutkami ubocznymi, które można niwelować lub wspomagać proces leczenia za pomocą różnych substancji biologicznie aktywnych. Istnieje wiele grup substancji biologicznie czynnych, których zastosowanie ma wspomagać sam metabolizm lub terapie lekowe stosowane w celu regulacji metabolizmu, m.in.: witaminy, makro i mikroelementy, nienasycone kwasy tłuszczowe, aminokwasy oraz ich prekursory, i inne. W obszarze prowadzonych badań znajdują się obecnie: kwas α-ketoglutarowy (AKG, 2-Ox, substancja naturalna, powszechnie występująca w organizmach żywych, kluczowy związek pośredni wielu szlaków metabolicznych m.in. cyklu Krebsa, którego podawanie drogą pokarmową może zwiększać dostępną pulę aminokwasów "kolagenowych") oraz kwas β-hydroksy-β-metylomasłowym (HMB, organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów, metabolit leucyny, odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie błon komórkowych, wykorzystywany jako suplement diety oraz w dietetycznych produktach medycznych do wspomagania gojenia ran oraz u pacjentów z zanikiem mięśni, stymuluje rozwoju układu kostnego). Efekty działania obu substancji są obserwowane w układzie szkieletowym jak i pokarmowym.
