Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Nie ulega wątpliwości, że problematyka ochrony zasobów naturalnych, także w jej wymiarze prawnym, ma współcześnie szczególnie doniosłe znaczenie. Jest to powodowane rosnącą świadomością ekologiczną społeczeństw oraz presją związaną z wyczerpywaniem się części zasobów naturalnych przy często rosnącym zapotrzebowaniu na nie. W tej sytuacji prawo powinno tworzyć warunki umożliwiające osiągnięcie stanu określanego mianem „zrównoważonego rozwoju” i odpowiednio ten rozwój stymulować. Oznacza to konieczność zmiany wielu normatywnych wzorców produkcji i konsumpcji, a w konsekwencji transformacji systemu społeczno-gospodarczego w kierunku tzw. „zielonej gospodarki”. Wiąże się z tym wiele zagadnień prawnych, które wymagają szerokiego spojrzenia. Jest ono tym bardziej konieczne, że ochrona środowiska i zasobów naturalnych ze swojej istoty wykracza poza granice danego kraju i wymaga współpracy międzynarodowej. Prowadząc tego typu rozważania, nie wolno też abstrahować od ustaleń poczynionych w przedmiotowym zakresie na gruncie innych nauk, jak np. ekonomii, która przestrzega prawodawcę i decydentów przed destrukcyjnym użytkowaniem zasobów naturalnych (przede wszystkim nieodnawialnych), przez co należy rozumieć nadmierną, rozrzutną oraz degradującą przyrodę eksploatację.
(fragment przedmowy)
*Prezentowana publikacja upowszechniana jest w formie tradycyjnej (drukowanej), a po upływie roku od ukazania się będzie dostępna także w wersji elektronicznej (open access).