Algorytmy automatycznej delimitacji w badaniach rzeźby lessowej

Zapraszamy do zapoznania się z najnowszym artykułem dr hab. Leszka Gawrysiaka i  prof. dr hab. Waldemara Kociuby (Katedra Geologii, Gleboznawstwa i Geoinformacji UMCS) opublikowanym w najnowszym zeszycie czasopisma Remote Sensing:

Gawrysiak L., Kociuba W., 2023. LiDAR-Derived Relief Typology of Loess Patches (East Poland). Remote Sensing 15, 7, 1875. https://doi.org/10.3390/rs15071875 

W artykule przedstawiono pierwsze zastosowanie algorytmów automatycznej delimitacji obiektów geomorfometrycznych (geomorfonów) do opracowania typologii obszarów lessowych wschodniej części pasa Wyżyn Polskich. Geomorfony są pochodną NMT i klasyfikują ukształtowanie terenu na 10 kategorii, na podstawie zadanych parametrów. Mapy rzeźby płatów lessowych przedstawione za pomocą geomorfonów posłużyły do analizy wewnętrznego zróżnicowania płatów i wydzielenia powierzchni charakteryzujących się określonym stopniem podobieństwa. Na tej podstawie wydzielono 3 główne typy oraz 8 podtypów rzeźby. Jest to pierwsze zastosowanie tego typu metod do ilościowej analizy rzeźby dla obszarów lessowych Polski. Zastosowane podejście geomorfometryczne przyczyni się do lepszego zrozumienia przestrzennego zróżnicowania rzeźby płatów lessowych.

Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w Remote Sensing to 100 punktów (IF: 5.34; Q1 (Geosciences, Multidisciplinary) / CiteScore - Q1 (General Earth and Planetary Sciences)). 

Bezpośredni link do ww. publikacji (Open Access)

Wykaz publikacji pracowników INoZiŚ UMCS

    Aktualności

    Data dodania
    5 kwietnia 2023