Przedmiotem wynalazku jest moździerz laboratoryjny służący do kruszenia skał zwięzłych z jednoczesnym sortowaniem frakcji, poddawanych dalszej obróbce i badaniom. Moździerz, składający się z metalowego pojemnika w postaci prostopadłościanu foremnego z wydrążoną tulejowatą komorą o gładkiej powierzchni wewnętrznej i metalowego tłoka charakteryzuje się tym, że komora posiada rusztowanie kruszące (4), w postaci krzyżujących się zaostrzonych żeber (5) o kształcie odwróconej krzywej łańcuchowej, pod którym znajdują się sita sedymentacyjne (6), a na dnie umieszczona jest szufladka (10) do zbierania najdrobniejszej frakcji. Do zewnętrznej obudowy pojemnika (1) przytwierdzone są dwie obejmy (11) i (12) dolna - jako klapa umożliwiająca otwarcie komory z sitami, a górna - do umocowania tłoka. Część tłoka umieszczona w komorze posiada osadzoną na trzpieniu wymienną końcówkę dopasowaną do przestrzeni pomiędzy żebrami (5) kruszącego rusztowania, a część zewnętrzna zakończona jest główką dociskową (14). Konstrukcja moździerza pozwala skutecznie oddzielić każdą z frakcji kruszonego materiału, bez zbędnych ubytków i z zachowaniem jej fizykochemicznego składu. Możliwość wglądu do zawartości sit sedymentacyjnych na różnych etapach kruszenia, pozwala na pozyskiwanie określonych frakcji rozdrabnianej skały w czystej postaci w trakcie jednego procesu kruszenia skały.
Więcej informacji na temat patentu udziela dr inż. Miłosz Huber (Katedra Geologii, Gleboznawstwa i Geoinformatyki)
