Zachęcamy do lektury rozmowy z członkami Studenckiego Koła Naukowego Geografów UMCS im. Adama Malickiego. Wywiad przeprowadziła Ewa Kawałko-Marczuk.
Zakończyliście niedawno projekt pt. „Opracowanie metody pozyskiwania danych teledetekcyjnych do oceny rozwoju flory obszarów chronionych” finansowany ze środków Ministerstwa Edukacji i Nauki. Skąd wziął się pomysł na ten projekt? Czy trudno było go przygotować i aplikować o dofinansowanie w programie MEiN?
Pomysł na realizację tego projektu wyniknął z zainteresowań członków naszego koła. Lubimy nowoczesne technologie i ciekawią nas możliwości ich zastosowania podczas badań środowiska geograficznego – w tym przypadku chodziło nam o bezzałogowe systemy latające, potocznie zwane dronami. Przygotowanie projektu oraz aplikacja o jego dofinansowanie w programie MEiN „Studenckie Koła Naukowe Tworzą Innowacje” stanowiło dla nas pewne wyzwanie, jednak dzięki pomocy naszego opiekuna – dr. Piotra Demczuka wszystko obyło się bez komplikacji.
Na czym polegał projekt i jak przebiegała jego realizacja? Kto brał w nim udział?
Projekt polegał na opracowaniu metody pozyskiwania danych teledetekcyjnych do oceny rozwoju flory obszarów chronionych. Jednym z głównych produktów wynikowych była instrukcja przeprowadzania efektywnych nalotów dronami nad obszarami szczególnie cennymi przyrodniczo.
W projekcie brali udział członkowie Studenckiego Koła Naukowego Geografów UMCS im. Adama Malickiego: Jakub Alinowski, Jan Cebula, Ewelina Kruszczyńska, Patrycja Steć, Tomasz Szafran, Anna Szalewicz, Sara Torój, Piotr Urbański, Jakub Wielgus. Opiekę merytoryczną sprawował dr Piotr Demczuk z Katedry Geomorfologii i Paleogeografii. Wsparcie formalne zapewniło Centrum Kształcenia i Obsługi Studiów.
Pracowaliście na terenie Roztoczańskiego Parku Narodowego oraz Polskiego Parku Narodowego. Dlaczego wybraliście akurat te dwa miejsca? Czy stworzony algorytm będzie można wykorzystać na innych obszarach?
Zarówno Roztoczański, jak i Poleski Park Narodowy gromadzą w swoich granicach szczególnie cenne ekosystemy. Pomimo tego obecne są wyraźne różnice między nimi. Dominujące środowisko leśne Roztoczańskiego Parku Narodowego pozwala na prowadzenie badań w zakresie zjawiska wtórnej sukcesji leśnej i zdrowotności drzewostanu na obszarach porolnych pogranicza parku i otuliny. Środowisko wodno-błotne Poleskiego Parku Narodowego sprzyja badaniom sukcesji jezior, czyli zarastania tafli wody przez rośliny wodne.
Doświadczenia, które zostały opisane w publikacji, można w dużej mierze wykorzystać do badań na innych obszarach z zastrzeżeniem, że warunki dotyczące badań za pomocą teledetekcji niskopułapowej mogą się różnić ze względu na uwarunkowania środowiskowe.
Efektem i podsumowaniem naszej pracy jest raport końcowy, zawierający informacje dotyczące przygotowania metodyki badań i analizę czynników wpływających na jakość wykonywanych zobrazowań z niskiego pułapu oraz opisujący nasze doświadczenie nabyte w trakcie samodzielnie wykonywanych misji nad Poleskim oraz Roztoczańskim Parkiem Narodowym. Raport jest dostępny na stronie internetowej UMCS w zakładce Projekty edukacyjne – www.umcs.pl/pl/monografia-raport-koncowy,24090.htm.
Dane pozyskane podczas realizacji omawianego projektu zostały także wykorzystane do napisania dwóch prac dyplomowych.
Co dał Wam jako kołu naukowemu, ale i każdemu z osobna udział w projekcie?
Wzięcie udziału w projekcie było dla nas wszystkich cennym doświadczeniem. Dało nam możliwość pogłębienia wiedzy na temat wykorzystania dronów w ocenie zmian środowiska przyrodniczego. Każdy z nas zdobył praktyczne doświadczenie terenowe w zakresie badań flory i fauny obszarów chronionych, którą później wykorzystywał przy pracach nad końcowym raportem. Jakub i Jan uzyskali niezbędne kwalifikacje jako operatorzy bezzałogowych statków powietrznych (BSP) do lotów w zasięgu i poza zasięgiem wzroku. Wiele nauczyliśmy się również podczas procesu agregacji zdjęć multispektralnych i RGB oraz ich analizy. Ponadto projekt wymagał od nas pracy zespołowej – wielu wspólnych spotkań i dyskusji, co rozwinęło nasze kompetencje miękkie.
Bez wątpienia realizacja projektu pokazała nam, że dzięki ciężkiej pracy i zaangażowaniu możemy realizować nasze naukowe zainteresowania.
Jakie macie plany na przyszłość, jeśli chodzi o działalność koła? Czy zamierzacie aplikować o dofinansowanie kolejnych projektów?
Oczywiście, uczestnictwo w konkursach grantowych pozwala nam na pozyskiwanie środków na prowadzenie – często kosztownych – badań.
Obecnie część członków naszego koła uczestniczy w przygotowaniu Cyfrowej Mapy Geomorfologicznej Polski. Jednak geografia to nie tylko badania środowiskowe, ale też część społeczno-ekonomiczna. Ostatnio zrealizowaliśmy, we współpracy z Urzędem Miasta Lublin, projekt pt. „Analiza napływu studentów do Lublina”.
Tego typu inicjatywy, prowadzone często we współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym, pozwalają nam na praktyczne wykorzystanie wiedzy ze studiów oraz nabycie przez nas doświadczenia potrzebnego na rynku pracy. Wybór konkretnych tematów przyszłych badań zależeć będzie od członków naszego koła i ich zainteresowań, jednak nadchodzący rok upłynie nam z pewnością na nauce i ciężkiej pracy.
Odpowiedzi przygotowali:
Jakub Alinowski, Jan Cebula, Ewelina Kruszczyńska, Patrycja Steć, Tomasz Szafran, Anna Szalewicz, Sara Torój, Piotr Urbański, Jakub Wielgus
