Wieloletnia zmienność wysokości podstaw chmur piętra niskiego w Polsce (1971–2020)

Miło nam poinformować o kolejnej wysokopunktowanej publikacji dr Krzysztofa Bartoszka (Katedra Hydrologii i Klimatologii UMCS) wydanej w najnowszym zeszycie International Journal of Climatology:

Matuszko D., Bartoszek K., Soroka J., 2023: Long-term variability of the low-level cloud base height in Poland. International Journal of Climatology, 1-17

Celem opracowania była charakterystyka wieloletniej zmienności wysokości podstaw chmur piętra niskiego w Polsce w latach 1971–2020. W pracy wykorzystano dane z 6 stacji meteorologicznych należących do IMGW–PIB, na których wykonywano pomiar wysokości podstawy chmur, początkowo przyrządem IWO, a od lat 90. XX w. ceilometrem. W analizie uwzględniono dane z 8 terminów obserwacji, które odnosiły się do kilku przedziałów wysokości (między powierzchnią ziemi a 2500 m npg). W badanym wieloleciu w chłodnej połowie roku wyraźnie wzrosła wysokość podstaw chmury Cumulonimbus, tj. zwiększyła się liczba przypadków na wysokości > 1000 m, w ciepłej zaś > 1500 m. W ostatnich latach wyraźnie zmalała liczba przypadków chmury Cumulus z podstawą na wysokości między 300 a 999 m, natomiast wzrosła na wysokości 1000-1499 m (w miesiącach październik-marzec) oraz 1500-1999 m (kwiecień-wrzesień). Podobny wzrost wysokości podstaw stwierdzono w przypadku chmury Stratocumulus (większy ich udział między 1500 a 2499 m). Dodatni trend wzrostu wysokości podstawy większości chmur niskich można wyjaśnić istotnym statystycznie wzrostem temperatury i spadkiem wilgotności względnej powietrza w dolnej części troposfery.

Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w International Journal of Climatology to 140 punktów, a jego IF wynosi 3.651 .

Bezpośredni link do ww. publikacji

Wykaz publikacji pracowników INoZiŚ UMCS

    Aktualności

    Data dodania
    27 lutego 2023