Przemiany ustrojowe w Polsce zapoczątkowane w 1989 r. obiektywnie dawały szansę na zwiększenie obecności kobiet w polityce. Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r. zagwarantowała równe prawa kobiet i mężczyzn w życiu politycznym, a w szczególności m.in. do zajmowania stanowisk, pełnienia funkcji oraz uzyskiwania godności publicznych (art. 33 ust. 1 i 2). Polki formalnie mają równe prawa i wynikające z nich równe szanse. Praktyka odbiega jednak od tego konstytucyjnego ideału, mimo że stopniowo wzrasta liczba kobiet w polityce.
Polska polityka była i jest zdominowana przez mężczyzn. Brak równowagi w udziale kobiet i mężczyzn w procesie podejmowania decyzji politycznych oraz wyraźny niedostatek reprezentacji kobiet na kluczowych szczeblach decyzyjnych w latach 1989-2019 przedstawia się następująco: Sejm - 19%, Senat - 12,7%, Prezydent RP - 0%, Rada Ministrów - 12,5%. Zaledwie kilkunastoprocentową reprezentację kobiet w parlamencie i rządzie należy uznać za przejaw nie tylko wadliwie działających procedur demokratycznych, ale również nadal funkcjonujących stereotypów związanych z płcią. W polskiej przestrzeni społeczno-politycznej identyfikującej prestiż i władzę
z męskością niezwykle trudno jest przełamać utrwalony przez setki lat stereotyp kobiety jako “istoty rodzinnej”, która powinna funkcjonować w sferze prywatnej. Osiągnięcie równości faktycznej nie jest proste. Po pierwsze, wymaga przyjęcia i wdrożenia skutecznych przepisów prawnych o równym traktowaniu i zakazujących dyskryminacji z powodu płci. Po drugie, konieczne jest opracowanie strategii i planów, popularyzowanie i upowszechnianie dobrych praktyk oraz stałe monitorowanie sytuacji kobiet.
Po trzecie, potrzebne są czynniki „sprawcze” o charakterze społecznym i kulturowym, ponieważ łatwiej zmienić literę prawa niż stereotypowe wyobrażenia na temat ról społecznych.
Celem konferencji jest
ukazanie dróg do stanowisk zajmowanych przez polskie czołowe polityczki
- pochodzenie społeczne, czynniki wywierające wpływ na kształtowanie osobowości w procesie socjalizacji: a) fakt istnienia albo nieistnienia przodków zajmujących się zawodowo polityką, b) kolejność urodzenia (teoria „kolejności urodzenia”);
- dzieciństwo i młodość: a) etapy edukacji, b) rozwój zainteresowań, predyspozycji i zdolności;
- etapy rozwoju kariery politycznej na szczeblu lokalnym/regionalnym, ogólnopolskim, międzynarodowym ze wskazaniem w jaki sposób pełnienie jednej funkcji publicznej wpłynęło/wpływa na późniejsze szanse sprawowania innych;
- życie prywatne a działalność polityczna, stereotyp płci a autorytet w środowisku identyfikującym prestiż i władzę głównie z płcią męską;
- próba oceny efektów działalności politycznej na poziomie krajowym i międzynarodowym)
z zaakcentowaniem tzw. rozpoznawalności i ewentualnej skuteczności w działalności w środowisku międzynarodowym; udziału
w międzynarodowych gremiach politycznych (i spoza polityki); nagród i wyróżnień.
Konferencja odbędzie się 27 listopada 2023 r. (poniedziałek) o godz. 10.00 na platformie MS Teams - LINK DO KONFERENCJI
Patronat
Jego Magnificencja Rektor UMCS
Prof. dr hab. Radosław Dobrowolski
Rada programowa:
Prof. dr hab. Małgorzata Fuszara
Prof. dr hab. Iwona Hofman
Prof. dr hab. Grzegorz Janusz
Prof. dr hab. Magdalena Musiał-Karg
Prof. dr hab. Marek Pietraś
Prof. dr hab. Arkadiusz Żukowski
Dr hab. Katarzyna Radzik-Maruszak, prof. Uczelni (UMCS)
Organizatorzy
Katedra Systemów Politycznych i Praw Człowieka (Instytut Nauk o Polityce i Administracji UMCS)
Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych - Oddział w Lublinie
Kierownik Konferencji
Dr hab. Krystyna Leszczyńska-Wichmanowska, prof. Uczelni (UMCS)
Sekretarz Konferencji
Mgr Agnieszka Kamińska (doktorantka UMCS)
źródło: Wydział Politologii i Dziennikarstwa UMCS
