Utopijne wizje ludzkich społeczności to nieodłączny aspekt naszego namysłu nad tym, co polityczne – sięgający jeszcze czasów starożytnych - aspekt, który bynajmniej nie zdezaktualizował się w dobie społeczeństwa nasyconego technologiami. „Idealne” rozwiązania proponują nam nie tylko politycy i ideolodzy, ale dziś coraz częściej technokraci i przodownicy pracy przemysłu kulturalnego. A gdzie są utopie, tam też pojawia się ich krytyka, często pod postacią dystopijnych, fikcyjnych światów. W najbliższej Profesurze i Popkulturze przyjrzymy się ewolucji ludzkiego pragnienia stworzenia Raju na ziemi oraz jego (tegoż pragnienia) krytykom.
