Współpraca z biznesem

Lakaza, która występuje w postaci kilku izoenzymów, tworzących multimeryczne kompleksy o masie
cząsteczkowej monomeru w zakresie od około 50 do 110 kDa, jest otrzymywana głównie przez
izolację z grzybów wyższych, a jednym z najefektywniejszych producentów tego enzymu są grzyby
białej zgnilizny drewna. Celem wynalazku było wykazanie nowego zastosowania lakazy w leczeniu
raka szyjki macicy. Cel ten osiągnięto badając cytotoksyczne działanie aktywnej formy lakazy
wyizolowanej z gatunku grzyba białej zgnilizny drewna Cerrena unicolor na ludzkie komórki raka
szyjki macicy. Wykorzystano dwie linie komórkowe wywodzące się z raka szyjki macicy ludzkiej.
Linia SiHa (ATCC, HTB-35) wyprowadzona została z tkanki pierwotnego raka szyjki macicy kobiety.
W genomie komórek tej linii zidentyfikowano genom wirusa HPV serotyp 16. Linię CaSki
(ATCC, CRL 1550) wyprowadzono z tkanki przerzutu raka szyjki macicy do jelita cienkiego. W genomie
komórek tej linii również zidentyfikowano genom wirusa HPV serotyp 16. Badanie właściwości
cytotoksycznych lakazy przeprowadzono metodą MTT. Cytotoksyczność lakazy o różnych
stężeniach w stosunku do nowotworowych komórek określano na podstawie ich żywotności po 24
i 48 godzinach inkubacji. Przeprowadzono również mikroskopową ocenę cytotoksycznego działania
lakazy na komórki linii SiHa i CaSki z wykorzystaniem mikroskopu Olympus BX 51 (20x).
Uzyskane wyniki wskazały na silne cytotoksyczne działanie preparatu lakazy wobec zastosowanych
linii komórkowych.

Link do dokumentów

Nr zgłoszenia: PL406573 (A1)
Data wydania decyzji: 2016-12-13
Właściciel: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej