Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Dyżury dydaktyczne w semestrze letnim roku akademickiego 2023/2024 odbywają się w pok. 607 WPiA UMCS, w:
- środy, godz. 12:45-13:45
- czwartki, godz. 11:10-12:10.
Absolwent kierunku prawo Wydziału Prawa i Administracji UMCS. W trakcie studiów aktywny działacz kół naukowych i innych organizacji społecznych, m.in. w latach 2013 - 2014 prezes Studenckiego Koła Naukowego Prawa Podatkowego UMCS. Uczestnik licznych konferencji naukowych o zasięgu międzynarodowym oraz ogólnopolskim, jak również konkursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu prawa podatkowego.
Pracownik Katedry Prawa Finansowego UMCS od 2015 r.
W lipcu 2020 r. obronił doktorat z wyróżnieniem na podstawie rozprawy "Powstanie zakładu a unikanie opodatkowania w międzynarodowym prawie podatkowym" przygotowanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Antoniego Hanusza. Recenzentami rozprawy doktorskiej byli: dr hab. Edvardas Juchnevicius, prof. UG oraz dr hab. Ziemowit Kukulski, prof. UŁ.
Laureat grantu badawczego w ramach konkursu Miniatura 4 organizowanego przez Narodowe Centrum Nauki na realizację projektu pt. "Zjawisko podwójnego nieopodatkowania emerytur i rent w międzynarodowym prawie podatkowym".
Prywatnie pasjonat historii (głównie wojskowości XX wieku) oraz podróży (przede wszystkim po krajach byłego ZSRR i Bałkanach).
Zainteresowania naukowe przede wszystkim prawem podatkowym (w tym międzynarodowym prawem podatkowym), postępowaniem podatkowym oraz historią prawa (w tym historią prawa podatkowego i historią prawa ZSRR).
Redakcje czasopism:„Financial Law Working Papers” (zastępca redaktora naczelnego).
Wyjazdy naukowe: International Bureau of Fiscal Documentation w Amsterdamie (Niderlandy).
Od 2016 r. sekretarz Senackiej Komisji Dyscyplinarnej dla Doktorantów UMCS.
Od 2022 r. sekretarz zespołu programowego ds. przygotowania projektów zmian w programie studiów na kierunkach WPiA UMCS: prawno-administracyjnym, prawno-biznesowym, prawno-menedżerskim, prawo międzynarodowe oraz prawo Unii Europejskiej.
ORZECZENIE MIESIĄCA
"Jak zasadnie podniósł organ w skardze kasacyjnej, biorąc pod uwagę zapis z umowy o pracę z dnia 31 grudnia 2015 r. stanowiący, że pracownik - skarżący będzie odbywać podróże w zakresie, w jakim wymaga tego zajmowane stanowisko oraz zestawienie czasu pracy za granicą, sporządzone przez J. Sp. z o.o. - trafnie organy podatkowe oceniły, że wyjazdy skarżącego w podróże służbowe poza granice kraju (Polski), które w 2017 roku odbył skarżący na polecenie pracodawcy, związane były z powierzonymi mu obowiązkami w ramach stosunku pracy z J. Sp. z o.o. Przy tym podkreślić należy, że odbywanie podróży służbowych poza granice kraju (Polski) związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych, nie zmienia kwalifikacji określonego w umowie miejsca świadczenia pracy.
Jak wynika z akt sprawy, skarżący w ramach łączącego go stosunku pracy z J. Sp. z o.o. odbywał kilkudniowe, trwające maksymalnie do 6 dni podróże służbowe - łącznie 25 dni w roku 2017. Zasadnie organ zaakcentował w skardze kasacyjnej, że z treści umowy z dnia 31 grudnia 2015 r. "International Assignment Employment Agreement" zawartej z J. Sp. z o.o. (umowy o oddelegowanie do pracy za granicą) w związku ze świadczoną pracą w Polsce, w miejscowości K., skarżący miał zapewnione miejsce zamieszkania, a koszty najmu lokalu pokrywał pracodawca, który też dodatkowo zobowiązał się ponieść opłaty za szkoły, przedszkola. Spółka zatrudniająca skarżącego zobowiązała się także do pokrycia kosztów jego przeprowadzki do Polski i jego rodziny. Spółka została też zobowiązana do pokrycia innych kosztów związanych z delegowaniem skarżącego (np. koszty biletów lotniczych dla rodziny czy opłaty eksploatacyjne poniesione w miejscu zamieszkania).
Co istotne jednak, w toku postępowania nie przedłożono żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że skarżący uzyskał dochód za czas podróży służbowej od innego podmiotu niż J. Sp. z o.o. Brak zatem podstaw do twierdzenia, że skarżący podczas odbywania podróży służbowych wykonywał pracę na rzecz innych podmiotów niż J. Sp. z o.o. Tym samym nie jest uzasadnione żądanie przez Sąd pierwszej instancji, aby organy podatkowe miały obowiązek prowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie odbywanych podróży służbowych.
Rację ma Sąd pierwszej instancji wskazując na to, że błędem byłoby przyjęcie, iż nierezydent ma opodatkować w Polsce całość dochodów uzyskiwanych za pracę na rzecz polskiej spółki, niezależnie od miejsca jej faktycznego świadczenia. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę, nie jest jednak uzasadnione twierdzenie, że nierezydent mieszkający w danym roku podatkowym w Polsce (przebywając w Polsce ponad 183 dni), nie ma obowiązku zapłaty podatku od uzyskanego dochodu z tytułu zatrudnienia w polskiej spółce za czas odbywania podróży służbowych, tylko z tego względu, że w ramach obowiązków służbowych odbywał te podróże w wymiarze 25 dni w roku."
Wyrok NSA z 29 kwietnia 2021 r., sygn. II FSK 2241/20.