Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Konsultacje w semestrze zimowym 2022/2023: środa, godz. 13.00-15.00, Centrum Europy Wschodniej. W razie potrzeby możliwy jest inny termin po wcześniejszym ustaleniu via email.
Uzyskane wykształcenie:
Studia wyższe w Ukrainie (Państwowy Uniwersytet w Żytomierzu, mgr filologii ukraińskiej i rosyjskiej).
Studia doktoranckie w Instytucie Filologii Słowiańskiej UMCS. Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa słowiańskiego.
Doświadczenie zawodowe:
W latach 2000-2011 - pracownik Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów, powołanego przez UMCS, KUL, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lwowski Narodowy Uniwersytet im. I. Franki, Narodowy Uniwersytet "Akademia Kijowsko-Mohylańska" i Kijowski Narodowy Uniwersytet im. T. Szewczenki. EKPiUU powstawało z myślą o przekształceniu go w Uniwersytet Polsko-Ukraiński i było urzeczywistnieniem polsko-ukraińskiej współpracy naukowej i akademickiej. W ramach EKPiUU odbywali studia doktoranckie liczni studenci z Ukrainy, jak również z Polski i Białorusi, a wykłady otwarte prowadzili wybitni europejscy naukowcy i politycy (m.in. Ewa M. Thompson, Norman Davies, Bohdan Osadczuk, Jarosław Isajewicz, Myrosław Marynowycz, o. Borys Gudziak, Mykoła Riabczuk, Adam Daniel Rotfeld, Jerzy Kłoczowski, Jerzy Buzek, Daniel Beauvois, Paul Moreau, Chantal Millon-Delsol, Antoine Assaf, Giovanna Brogi Berkoff, Oxana Pachlovska i in.). EKPiUU było swoistym soft power w stosunkach polsko-ukraińskich: setki młodych ludzi, którzy studiowali w Lublinie w ramach EKPiUU, powrócili na Ukrainę i Białoruś lub zostali w Polsce i wnieśli znaczący wkład w przezwyciężanie negatywnych stereotypów, rozumienie wrażliwości polskiej i ukraińskiej, z uznaniem dla wartości europejskich i dążeniem do poprawy wzajemnych relacji.
W latach 2003-2006 - pomysłodawca i organizator Centrum Języka i Kultury Ukraińskiej działającego w ramach EKPiUU.
W roku 2011 Europejskie Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów zostało rozwiązane, a w jego miejsce powołano Centrum Europy Wschodniej UMCS.
Doświadczenie pracy w EKPiUU znacząco przyczyniło się do zmiany zainteresowań badawczych i profilu naukowego. Od 2012 r. - adiunkt w Centrum Europy Wschodniej UMCS.
Członkini Zespołu Badań Propagandy i Dezinformacji przy Instytucie Nauk o Polityce i Administracji UMCS (https://www.umcs.pl/pl/zespol-badan-propagandy-i-dezinformacji,19919.htm), Międzynarodowego Zespołu Badawczego ds. Stosunków Polsko-Ukraińskich, sekretarz czasopisma "Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne", redaktorka językowa (jęz. ukr.) czasopisma "Metryka".
Zainteresowania badawcze: ukraińska tożsamość narodowa, bezpieczeństwo kulturowe, polityka językowa Ukrainy, rola języka państwowego w systemie bezpieczeństwa narodowego, kulturowe uwarunkowania rosyjsko-ukraińskiej wojny hybrydowej, stosunki polsko-ukraińskie, językowe środki dezinformacji i propagandy, rosyjsko-ukraińska wojna informacyjno-psychologiczna.
Inna działalność: jurorka konkursów wiedzy o Ukrainie i recytatorskiego (poezji i prozy ukraińskiej), lektorka języków ukraińskiego i rosyjskiego, tłumaczka, redaktorka językowa (ukraiński, rosyjski)
Wybrane publikacje:
Recenzje:
Publikacje popularnonaukowe: