Eksperci

 dr hab. Cezary W. Domański, prof. uczelni (UMCS)

Dr hab. Cezary W. Domański, prof. uczelni, pracuje w Katedrze Psychologii Emocji i Osobowości UMCS. Ponadto jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Zajmuje się psychologią twórczości, psychobiografistyką oraz historią psychologii. Jest autorem książek (m. in. „Historia psychologii w Europie Środkowej”, 2018), współredaktorem prac zbiorowych (m. in. serii „Na drogach i bezdrożach historii psychologii”, 2011-2019) oraz autorem licznych artykułów naukowych w czasopismach polskich i międzynarodowych (w tym w „Journal of the History of the Behavioral Sciences” oraz „Journal of the History of Neurosciences”). Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego serii „Biblioteka klasyków psychologii” firmowanej przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Współpracuje z redakcją „Polskiego słownika biograficznego”. W latach 2003-2020 popularyzował historię psychologii w miesięczniku „Charaktery”.  Autor fotografii: Łukasz Łepik

 

prof. dr hab. Krystyna de Walden Gałuszko

Uniwersytet Warmińsko - Mazurski w Olsztynie, Wojewódzkie Centrum Onkologii w Gdańsku

Krystyna de Walden – Gałuszko, profesor zwyczajny, doktor habilitowany w zakresie nauk medycznych.

Urodziła się w Gdańsku w 1935 r. Studia na Wydziale Lekarskim ukończyła w 1961 roku. Po odbyciu stażu klinicznego w Akademi Medycznej w Gdańsku w 1962 r. podjęła pracę w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Srebrzysko – Podczas pracy w szpitalu uzyskała I i II stopień specjalizacji z psychiatrii oraz stopień doktora nauk medycznych. W 1969 r. przeszła ze szpitala do Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, w 1976 r. objęła stanowisko Kierownika Zakładu Ergonomii. W 1976 r. uzyskała stopień dr habilitowanego, została mianowana docentem. W 1985 r. uzyskała stopień profesora nadzwyczajnego. W 1987 r przeszła do Zespołowej Katedry Prawa Karnego Uniwersytetu Gdańskiego . W Katedrze tej w latach 1994-1995 pełniła funkcję kierownika.

W 1992r uzyskała stanowisko profesora zwyczajnego w UG .

W 1996r przeszła do do Akademii Medycznej w Gdańsku w której do 2005 r. sprawowała funkcję kierownika Zakładu Medycyny Paliatywnej w Katedrze Medycyny Rodzinnej AMG.

W 2000r. uzyskała specjalizację w zakresie medycyny paliatywnej.

Przez 7 lat do 2006r. pełniła funkcję konsultanta krajowego w zakresie medycyny paliatywnej.

W 2005 r. przeszła na emeryturę. Jest nadal czynna zawodowo, od 2013 do 2020 była kierownikiem katedry psychiatrii w Uniwersytecie Warmińsko Mazurskim w Olsztynie, obecnie pełni rolę wykładowcy we wspomnianym zakładzie, jest także konsultantem w Wojewódzkim Centrum Onkologii w Gdańsku i prowadzi coroczne ogólnopolskie szkolenia lekarzy, pielęgniarek i psychologów. Działa aktywnie w ramach Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego (jako wice-prezes) i Polskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej (jako vice prezes) a także wolontarayjnie jako konsultant w Hospicjum. Opublikowała łącznie ok. 200 prac ( (część w języku angielskim i rosyjskim). W tym 7 książek (za 2 z nich otrzymała nagrodę rektora UG). Była redaktorem 4 książek i współredaktorem 4 książek a także autorem lub współautorem 20 rozdziałów w monografiach i podręcznikach, autorem 14 ekspertyz. Sama zorganizowała 3 seminaria międzynarodowe, 11 Ogólnopolskich Konferencji naukowych (w tym 4 z udziałem gości zagranicznych) i 1 Ogólnopolski Zjazd Naukowy z udziałem gości z zagranicy. Jest wdową, ma dwoje dzieci i dwa psy.

 

mgr Beata Marzec-Wnuk

Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej

Absolwentka Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej na kierunku psychologia. Absolwentka 4-letniego szkolenia psychoterapeutycznego w nurcie psychodynamicznym i systemowym pod kierownictwem prof. Andrzeja Cechnickiego. Członkini Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Psycholog w Poradni Psychologicznej oraz Oddziale Ginekologii Onkologicznej w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej. Psychoterapeuta w prywatnym gabinecie w Ośrodku „Miejsce Dobrej Terapii’.

 

Magdalena Nocoń-Łysko

Nazywam się Magdalena Nocoń- Łysko, ukończyłam studia podyplomowe na kierunku 

Psychoonkologia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Studium Logoterapii akredytowane przez Viktor Frankl Institut w Wiedniu. Jestem również terapeutą Simontonowskim w trakcie szkolenia.  

Od wielu lat wspieram pacjentów onkologicznych i ich bliskich na różnych etapach choroby, prowadząc grupy wsparcia oraz konsultacje indywidualne.

Doświadczenie nabywam pracując jako wolontariusz: lubelskiego Hospicjum Dobrego Samarytanina, Fundacji Piękniejsze Życie oraz Lubelskiego Centrum Psychoonkologii,  na oddziałach Kliniki Pneumonologii, Alergologii i Onkologii SPSK 4 w Lublinie oraz w telefonie wsparcia #PrzejdzmyPrzezToRazem. Od 3 lat realizuje wolontariat w Fundacji Nagle Sami, rozmawiając z osobami w żałobie na linii telefonu wsparcia. 

Na co dzień można mnie spotkać w Centrum Interwencji Kryzysowej w Lublinie gdzie pracuje jako terapeuta-interwent z osobami doświadczającymi kryzysów o różnym podłożu. 



dr Monika Nowak

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Monika Nowak - magister pedagogiki specjalnej (specjalność oligofrenopedagogika z reedukacją) oraz doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki socjologiczne. Od 1991 towarzyszy rodzinom zmagającym się z chorobą nowotworową dziecka. Współzałożyciel Lubelskiego Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia i jego wieloletni pracownik. Od 2010 r. do chwili obecnej prowadzi warsztaty terapeutyczne z elementami arteterapii, zwane ZABAWOLANDIĄ, dla Podopiecznych Kliniki Hematologii, Onkologii i Transplantologii Dziecięcej U.Sz.D. w Lublinie z ramienia Stowarzyszenia na Rzecz Dzieci z Chorobami Krwi w Lublinie, którego członkiem jest od samego początku działalności Stowarzyszenia. Od 2022 roku adiunkt w Katedrze Pedagogiki Specjalnej KUL. Obszar zainteresowań badawczych, to: psychopedagogiczne wsparcie rodziny zmagającej się z chorobą nowotworową dziecka, trajektoria choroby nowotworowej, praca biograficzna, proces żałoby u dzieci, arteterapia, a zwłaszcza arteterapia medyczna oraz rola twórczości w procesie leczenia.

Publikacje:

  • Udział wolontariuszy w opiece pedagogicznej Lubelskiego Hospicjum dla Dzieci im. „Małego Księcia”, w: Wolontariusze Hospicjum „Małego Księcia” w Lublinie, pod red. C. Opalacha, Wydawnictwo Naukowe Gabriel Borowski, Lublin 2004 r., s.27-34.

  • Towarzyszenie dzieciom i młodzieży w procesie żałoby, w: Problemy Współczesnej Tanatologii, vol. XII Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Wrocław 2008 r., s. 63 – 72.

  • Oblicza nadziei dzieci w żałobie doświadczonych śmiercią rodzeństwa, w: Problemy Współczesnej Tanatologii, vol. XIII Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Wrocław 2009 r., s. 91-97.

  • Terapeutyczne znaczenie grupy wsparcia dla rodzeństwa w żałobie, w: Psychologiczne aspekty doświadczania żałoby, pod red. S. Steuden i S. Tucholskiej, Wydawnictwo KUL, Lublin 2009 r., s. 221- 231.

  • Rozmowy z dziećmi o śmierci, w: Problemy Współczesnej Tanatologii, vol. XIV Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Wrocław 2010 r., s. 83-92.

  • Straty rodzące owoce. Afirmacja życia osób doświadczonych cierpieniem i utratą, w: Utraty. Wobec braku i utraty, pod red. J. Kurka i K. Maliszewskiego, Chorzów 2013 r., s. 132 – 152.

  • Lęk w chorobie nowotworowej dzieci i młodzieży, ETHOS, nr 108, s. 194 - 209.

  • Medyczna arteterapia w doświadczeniu dzieci z chorobą nowotworową, w: Arteterapia - zdrowie dzięki sztuce, pod red. M. Majorczyk, M. Szabelska-Holeksa, wyd. WSNHiD, Poznań 2014, s. 275 – 295.

  • Miejsce milczenia. Przemilczenia jako element kształtowania się kontekstów świadomości dzieci i młodzieży z chorobą nowotworową, ETHOS, nr 113, s. 221 - 240.

  • Wspieranie dziecka z chorobą nowotworową i jego rodziny poprzez warsztaty terapeutyczna – na przykładzie „ZABAWILANDII”, Roczniki Pedagogiczne 15(51), nr 3 – 2003, s. 23-37 DOI: https://doi.org/10.18290/rped23153.9

 

dr hab. Agnieszka Maryniak, prof. UW

Uniwersytet Warszawski

Dr hab. n. hum., prof. UW Agnieszka Maryniak jest absolwentką Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistą w zakresie psychologii klinicznej - neuropsychologii. W 1992 roku rozpoczęła pracę w Klinice Neurochirurgii Instytutu "Pomnik" Centrum Zdrowia Dziecka, co ukierunkowało jej zainteresowania kliniczne i naukowe w stronę neuropsychologii rozwojowej. Do listopada 2013 roku pracowała w Instytucie "Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka”, była kierownikiem Pracowni Neuropsychologii Rozwojowej. Od 2014 roku jest zatrudniona w Katedrze Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w pracy z dziećmi z chorobami układu nerwowego (guzy mózgu, urazy czaszkowo-mózgowe, wady rozwojowe OUN, padaczka lekooporna), a także z zaburzeniami neurorozwojowymi, w tym przede wszystkim z zaburzeniami rozwoju języka.

Jest autorką kilkudziesięciu publikacji naukowych (krajowych i zagranicznych), a także Testu Rozwoju Językowego TRJ. Prowadzi praktykę kliniczną w Ośrodku Terapeutycznym dla Dzieci przy Wydziale Psychologii UW. W wolnym czasie obserwuje i fotografuje ptaki.

 

dr Karolina Ludwikowska - Świeboda

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Jestem doktorem psychologii (praca doktorska "Styl przywiązania i jakość relacji ze współmałżonkiem a radzenie sobie z żałobą po jego śmierci") i psychoterapeutą. Pracuję jako adiunkt na Uniwersytecie Marii - Curie Skłodowskiej oraz jako psychoterapeuta w Poradni Zdrowia Solvita w Lublinie. Moje zainteresowania naukowe obejmują:

  • psychologiczne aspekty doświadczania utraty/śmierci bliskiej osoby

  • czynniki ochronne i czynniki ryzyka w radzeniu sobie z traumatycznymi zdarzeniami (w tym kontekście szczególnie interesuje mnie teoria przywiązania oraz uwarunkowania związane z cechami temperamentalnymi)

  • psychoterapię (w podejściu systemowym i psychodynamicznym)

Wyniki prowadzonych przeze mnie badań oraz realizowanych we współpracy z innymi ośrodkami, są publikowane w prestiżowych krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych (m.in. Psychiatria Polska, Death Studies).