Zmienność zachmurzenia w Polsce - wyniki z lat 1971–2020

Z wielką przyjemnością informujemy o kolejnym artykule naukowym dra Krzysztofa Bartoszka (Katedra Hydrologii i Klimatologii UMCS) wydanej na łamach czasopisma Atmospheric Research:

Matuszko D., Bartoszek K., Soroka J., 2022: Long-term variability of cloud cover in Poland (1971–2020). Atmospheric Research 268, 106028  DOI: 10.1016/j.atmosres.2022.106028

Celem opracowania była charakterystyka wieloletniej zmienności zachmurzenia w Polsce (jego wielkości oraz częstości występowania rodzajów chmur) na podstawie danych z okresu 1971–2020. W opracowaniu wykorzystano dane z 34 stacji meteorologicznych działających w ramach IMGW–PIB. W celu wyjaśnienia czasowych zmian wykorzystano także średnie miesięczne wartości temperatury powietrza oraz wilgotności powietrza przy powierzchni ziemi oraz na czterech poziomach izobarycznych (850, 700, 500 oraz 300 hPa). Wykazano istotne statystycznie trendy malejące stopnia pokrycia nieba przez chmury piętra niskiego, które zaznaczyły się wiosną i latem. Wyraźnie zmalała częstość występowania chmur warstwowych piętra niskiego (Stratus) i średniego (Altostratus, Nimbostratus), z kolei wzrosła częstość chmur piętra wysokiego (Cirrus, Cirrocumulus, Cirrostratus) i kłębiastych piętra średniego (Altocumulus). Stwierdzono dużą zależność frekwencji poszczególnych typów chmur od warunków termicznych i wilgotnościowych w troposferze. Na spadek częstości występowania chmur warstwowych większy wpływ miał wzrost temperatury niż spadek zawartości pary wodnej w powietrzu w całym przekroju troposfery. Można spodziewać się, że obserwowana w Polsce zmiana wielkości i struktury zachmurzenia (coraz mniejszy udział chmur warstwowych) będzie prowadzić do dalszego wzrostu temperatury powietrza w ciepłej połowie roku.

Według aktualnego Wykazu Czasopism MEiN artykuł opublikowany w Atmospheric Research to 100 punktów.

Bezpośredni link do artykułu

Wykaz publikacji pracowników INoZiŚ UMCS

    Aktualności

    Data dodania
    17 stycznia 2022