Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Janina Łucja Leszczyńska z domu Kaczmarek urodziła się w 1930 roku w Pińsku. Przed II wojną światową mieszkała w Brześciu nad Bugiem. Po aresztowaniu w 1939 roku ojca, podoficera i pracownika Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu (DOK 9) została wraz z matką i bratem wywieziona przez Sowietów do Kazachstanu, gdzie przebywała przez sześć lat (1940-1946).
Po powrocie do Polski przez 42 lata pracowała w zawodzie nauczycielskim w szkołach różnego typu. Od 1953 roku związana, poprzez małżeństwo z Kazimierzem Stanisławem Leszczyńskim z Zespołem Tańca Ludowego UMCS, którego była tancerką, instruktorem i kostiumologiem, uczyła także tańców narodowych i regionalnych słuchaczy Studium Folklorystycznego dla Instruktorów Zespołów Polonijnych w Lublinie. Wspólnie z mężem opublikowała liczne prace o tematyce, związanej z folklorem. Wyróżniona wieloma honorowymi odznakami i dyplomami. Członkini lubelskiego oddziału Związku Sybiraków i lubelskiej Rodziny Katyńskiej.
19 września w Akademickim Centrum Kultury i Mediów UMCS Chatka Żaka odbyła się promocja jej książki pt. „Moje stracone dzieciństwo”, będącej wspomnieniem życia w przedwojennym Pińsku i Brześciu, dramatycznego pobytu w Kazachstanie oraz powrotów do miejsca zesłania po sześćdziesięciu latach.