Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Pracownicy Wydziału Politologii UMCS od kilku lat tworzą nieformalny klub trekkingowy (dr hab. Jan Pleszczyński, prof. dr hab. Wojciech Sokół i prof. dr hab. Walenty Baluk), spędzając ze znajomymi (Paweł Powałka, Błażej Binienda) urlop wypoczynkowy na szlakach górskich.
Pierwsze wyprawy zostały zaplanowane i zrealizowane w ukraińskich Karpatach (Czarnohora, Gorgany, Góry Marmoroskie), natomiast ostatnie dwie zrealizowano na terenie Kaukazu Południowego. W ubiegłym roku grupa zorganizowała bazę wypadową w Mestii, centrum regionu Górna Swanetia, z której podchodziła do lodowca Czalati, jeziora Koruldi, lodowca pod Uszbą. Ponadto z najwyżej położonej miejscowości Uszguli wędrowała pod Szcharę, najwyższy szczyt Gruzji.
W tym roku grupa pracowników-trekkingowców zauroczona pięknem gór Kaukazu postanowiła kontynuować wyprawę gruzińską. Trasy trekkingowe zostały zaplanowane w oparciu o dwie bazy wypadowe. Kontynuując penetrację Wielkiego Kaukazu pierwszą bazę zorganizowano w Stepancmindzie (daw. Kazbegi), którą od Górnej Swanetii oddziela Południowa Osetia (gruz. Kartlia Wewnętrzna), region de facto okupowany przez Federację Rosyjską. Podróżując z Tbilisi do Stepancmindy grupa miała możliwość zwiedzania nie tylko aktualnej stolicy Gruzji, ale także byłej (Mcchety), Gruzińskiej Drogi Wojennej, twierdzy Ananuri oraz podziwiania pięknych widoków. Po przybyciu do Stepancmindy w godzinach popołudniowych zrealizowano krótką wyprawę do cerkwi Cminda Sameba (pw. Św. Trójcy)...
Pełny tekst sprawozdania z wyprawy znajduje się w niniejszym załączniku.