W tym roku to pani Brygida (50 l.), która po śmierci męża mieszka samotnie w jednopokojowym mieszkaniu służbowym należącym do PKP. Pomieszczenie to wymaga generalnego remontu, nie ma nawet łazienki, a meble nie nadają się do komfortowego używania. Opał do pieca kobieta zdobywa samodzielnie, zbierając drewno po okolicy. Ponadto jest zadłużone na kwotę 20 tysięcy, a dochody wystarczają zaledwie na podstawowe rzeczy. Ciężka choroba, jaką jest przewlekłe zapalenie trzustki wyklucza panią Brygidę z podjęcia stałej pracy, pozostaje jej jedynie zarobek sezonowy, co uniemożliwia jej podniesienie poziomu swojego życia. Nikt z rodziny nie jest w stanie pomóc, jedyna córka ma własną rodzinę, a niskie zarobki nie są w stanie zapewnić lepszego życia obu kobietom. Pani Brygidzie po opłaceniu rachunków i zakupie leków zostaje zaledwie 315 złotych.

Pomimo trudnej sytuacji, z dobrego serca przygarnęła bezdomne koty, które zostały podrzucone pod drzwi. Jej jedynym marzeniem jest wyjazd do sanatorium i podjęcie dobrego leczenia, dzięki któremu polepszy stan swojego zdrowia.

Do najpotrzebniejszych rzeczy należy żywność i środki czystości, a także odzież na którą kobietę nie stać.

Żywność: herbata, kawa, konserwy mięsne i rybne, kasza, ryż, cukier, makaron, olej, mąka, dżemy, warzywa w puszkach

Środki czystości: proszek do prania, płyn do mycia naczyń, mydło, pasta i szczoteczka do zębów, płyny czyszczące, szampon

Odzież: bluzy, spodnie w rozmiarze S, obuwie zimowe w rozmiarze 38 i letnie w rozmiarze 37

Wyposażenie mieszkania: kołdra, koc, ręczniki, pościel, poduszki

Brakujące sprzęty gospodarstwa domowego: wszelkie meble, w szczególność łóżko

Inne potrzeby: materiały potrzebne do wyremontowania mieszkania, farby do ścian, farby olejne, itp.; leki przeciwbólowe, opatrunki, butla z gazem

Szczególny upominek: torebka na ramię

Rzeczy zbieramy do pudeł wystawionych na korytarzu budynku Wydziału Zamiejscowego (parter).