W sobotę 22 listopada 2008 r. w Auli Wydziału Humanistycznego UMCS odbył się spektakl Grupy Teatru Portugalistycznego „Pisca-Pisca” z Uniwersytetu Warszawskiego pt. „Między nami kobietami” pod kierunkiem José Carlosa Diasa. Grupa przyjechała na zaproszenie Centrum Języka Portugalskiego w Lublinie.
Grupa Teatru Portugalskiego Pisca-Pisca, działająca przy Uniwersytecie Warszawskim (GTP UW), powstała w roku akademickim 1997/98 z inicjatywy Fátimy Fernandes, lektorki portugalskiego w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich UW. Grupa inscenizuje sztuki znanych dramaturgów portugalskich oraz teksty pisane przez reżysera oraz uczestników. Ich spektakle to żywiołowe, spontaniczne komedie, bliskie duchowi performansu i młodzieńczej, twórczej ekspresji dramatycznej, gdzie humor językowy i sytuacyjny łączy się z groteskową, często krytyczną, ale zawsze zabawną wizją współczesnego świata.
Początkowo GTP UW składała się z niespełna tuzina studentów sekcji portugalskiej. Pierwszą sztuką, wystawioną już ponad dziesięć lat temu, była adaptacja Sztuki o łodzi piekielnej renesansowego dramaturga Gila Vicente, zwanego „ojcem teatru portugalskiego”.
Po tym doświadczeniu dialogi napisane szesnastowiecznym językiem ustąpiły miejsca współczesnym adaptacjom, przyjętym z entuzjazmem przez młodych aktorów i coraz liczniejszą publiczność.
W 2002 r. pieczę nad grupą przejął José Carlos Dias, nowy lektor języka portugalskiego Instytutu Camõesa. GTP kontynuuje swoją działalność, przygotowuje nowe spektakle portugalskojęzyczne, których cel pozostaje ten sam: studenci, „bawiąc się” w teatr, poszerzają swoją znajomość języka.
W latach 2003-2007 zostało zaprezentowanych 6 sztuk. Były to komedie, adaptacje klasyków literatury portugalskiej oraz teksty napisane przez prowadzącego Grupę. Latem 2007 r. GTP UW Pisca-Pisca odniosła wielki sukces w Lizbonie na Pierwszym Międzynarodowym Festiwalu Grup Teatralnych Lektoratów Instytutu Camõesa.
Realizacja spektakli GTP UW jest możliwa dzięki patronatowi Instytutu Camõesa i Fundacji Calouste Gulbenkiana w Lizbonie oraz wsparciu różnych instytucji naukowych i kulturalnych, które gościły nas w Polsce (UW, UMCS, Centrum Łowicka w Warszawie).
