KIEROWNICZKA
PRACOWNICY
PROFIL BADAWCZY
Katedra skupia historyków, teoretyków historiografii i metodologów nauki, których metodologiczny sznyt kształtował się w nawiązaniu do dziedzictwa poznańskiej szkoły metodologicznej oraz tradycji szkoły lwowsko-warszawskiej. Główne kierunki badań naukowych i kształcenia uniwersyteckiego realizowane przez pracowników KHCiMH koncentrują się w obszarach: metodologii i epistemologii historii; studiów nad nauką i technologią; filozofii humanistyki; historii filozoficznej i kulturowej; muzeologii; historii i teorii mediów; historii (audio)wizualnej; historii Polski XX w.; badań nad mentalnością i etyką w nauce.
Spośród szczególnych ścieżek badawczo-edukacyjnych kontynuowanych i realizowanych w KHCiMH należy wymienić:
- studia nad paradygmatyczną strukturą historiografii w XX i XXI wieku: od marksizmu po paradygmat historii transnarodowej;
- badania empiryczne nad metodologiami stosowanymi w pracach historyków (w tym badania nad metodologicznymi zagadnieniami historii najnowszej);
- badania nad tekstowymi i nietekstowymi reprezentacjami przeszłości koncepcja historiografii jako autorefleksji kultury poznającej oraz badania nad historią cyfrową, w tym nad wideotekstami i aplikacjami mobilnymi);
- badania nad związkiem między edukacją i kulturą historyczną a sprawstwem historycznym (relacja między świadomością homo metahistoricus a świadomością homo historicus);
- badania nad kulturą uniwersytetu i możliwymi modelami jego rozwoju w XXI wieku;
- badania nad opinią publiczną jako faktorem zmiany politycznej w Europie Środkowo-Wschodniej w kontekście wojny na Ukrainie (w tym sześć raportów z badań empirycznych prowadzonych dla Instytutu Europy Środkowej w latach 2023-2024);
- badania nad muzeami historycznymi w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej z perspektywy krytycznych studiów na dziedzictwem;
- badania nad historią najnowszą Europy Środkowo-Wschodniej, w szczególności, narracjami, propagandą, językiem, społeczeństwem, historią regionalną, podziemiem niepodległościowym;
- badania w obszarze historii cyfrowej i wizualnej, w tym: głęboka analiza przekazów medialnych (fotografia, film, gry wideo, Internet), zagadnienie historyczności kultury cyfrowej i audiowizualnej oraz tworzenie transmedialnych narracji metahistorycznych (wizualizacji wiedzy historycznej i metodologicznej).