Europejski System Transferu Punktów (ECTS)
Europejski System Transferu Punktów (ECTS od angielskiej nazwy European Credit Transfer System) jest od roku 1989 wprowadzany w szkołach wyższych krajów Europy Zachodniej, a od ponad dziesięciu lat również w Polsce. Opracowany został z myślą o ułatwieniu dostępu do informacji o programach studiów w uczelniach zagranicznych oraz usprawnieniu wymiany studentów między uczelniami. Każda uczelnia biorąca udział w wymianie studentów udostępnia informator o studiach zawierający m.in. plany studiów na poszczególnych kierunkach oraz opisy nauczanych przedmiotów wraz z przypisanymi im punktami ECTS.
W związku z postanowieniami Deklaracji Bolońskiej (1999), zaistniała potrzeba stworzenia systemu akumulacji punktów, takich jak w ECTS. Wynikiem komunikatu praskiego (2001), a następnie konferencji w Zurichu (2002), było zatwierdzenie ECTS jako systemu transferu i akumulacji punktów. Komunikat berliński (http://www.bologna-berlin2003.de) z września 2003 roku podkreślił, że ECTS stanowi podstawę narodowych systemów akumulacji punktów. Obecnie, na podstawie podpisanych porozumień akronim ECTS (European Credit Transfer and Accumulation System), jest rozumiany jako system transferu i akumulacji punktów, a w przyszłości prawdopodobnie jako system akumulacji wraz z narzędziami służącymi do transferu.
Punkty ECTS są względnym miernikiem nakładu pracy studenta, potrzebnej do zaliczenia danego przedmiotu. Ustalane są na podstawie całkowitego obciążenia studenta, a nie tylko na podstawie liczby godzin zajęć. Ilość pracy wymaganej w całym roku akademickim odpowiada 60 punktom ECTS; na semestr przypada średnio 30 punktów. Studentowi, pragnącemu odbyć część swoich studiów w innej uczelni, system punktowy umożliwia rozsądny wybór zajęć ze względu na wkład wymaganej pracy. Oczywiście, student powinien wybrać program zbliżony do programu studiów w uczelni macierzystej, kierując się opisem poszczególnych przedmiotów przedstawionych w informatorze o studiach na danej uczelni. W przypadku wyjazdu studenta na inną uczelnię przygotowuje się dla niego wykaz zaliczeń przed jego wyjazdem i po powrocie. Punkty przyznawane są po uzyskaniu zaliczenia przedmiotu, ale na uczelni macierzystej nie wpisuje się ich do indeksu. Punkty za przedmioty zaliczone za granicą zastępują punkty, które student uzyskałby normalnie w uczelni macierzystej.
Podstawowe zasady ECTS:
Zasady systemu są wspólne dla wszystkich rodzajów i form prowadzenia studiów. Przydziałem punktów są objęte wszystkie przewidziane programem przedmioty oraz elementy programu studiów, które podlegają ocenie. Punkty przypisywane są całym przedmiotom, a nie poszczególnym formom zajęć. Uzyskanie pozytywnych ocen z wszystkich zajęć wchodzących w skład danego przedmiotu w określonym semestrze (roku) jest równoznaczne z przypisaniem do indywidualnego konta studenta liczby wszystkich punktów przyporządkowanych temu przedmiotowi.
Rok zajęć przewidzianych danym programem jest równoważny 60 punktom.Uzyskanie dyplomu, poza spełnieniem wymagań programowych, wymaga zdobycia liczby punktów proporcjonalnej do nominalnego czasu trwania studiów, np. w przypadku trzyletnich studiów licencjackich jest to 3 x 60, czyli 180 punktów, a pięcioletnich studiów magisterskich 5 x 60 czyli 300 punktów.
Kluczową rolę w systemie ECTS pełnią trzy dokumenty:
Pakiet informacyjny (Information package) zawiera ogólne informacje na temat uczelni przyjmującej, kalendarza akademickiego, procedur administracyjnych oraz szczegółowy opis programu studiów i dostępnych zajęć na jednym lub kilku (zwykle pokrewnych) kierunkach studiów. Opis ten dotyczy przede wszystkim formuły zajęć, ich problematyki, wymagań wstępnych, okresu trwania, sposobu oceny, wartości punktowej oraz innych istotnych danych na temat przedmiotów proponowanych przez uczestniczącą w systemie ECTS instytucję. Pakiet jest formą przewodnika dla studentów i nauczycieli akademickich w uczelniach partnerskich (tzn. takich, z którymi uczelnia macierzysta ma podpisaną umowę dwustronną). Winien być aktualizowany co rok i dostępny w formie elektronicznej oraz w wersji obcojęzycznej.
Porozumienie o programie zajęć (Learning agreement) jest to rodzaj kontraktu pomiędzy studentem a współpracującymi uczelniami (wysyłającą i przyjmującą). Porozumienie to musi zostać podpisane przez wszystkie strony przed wyjazdem studenta za granicę. Student zobowiązuje się w tym dokumencie do zrealizowania określonego programu zajęć wybranych z oferty uczelni przyjmującej. Zatwierdzając porozumienie, uczelnia przyjmująca zobowiązuje się zapewnić studentowi udział w wymienionych tamże zajęciach, zaś uczelnia wysyłająca potwierdza wolę uznania zaliczonych przedmiotów według uzgodnionej punktacji i skali ocen zgodnej z systemem ECTS.
Wykaz zaliczeń (Transcript of records) opisuje osiągnięcia studenta w nauce przed i po okresie studiów za granicą. W wykazie wymienione są wszystkie studiowane przedmioty, liczba zdobytych punktów oraz uzyskane oceny, przyznawane według skali ocen danej uczelni, a także według skali ocen ECTS.
Wszelkie informacje o systemie punktowym (w tym formularze, które są potrzebne przy wymianie studentów) można otrzymać w Dziale Toku Studiów lub u wydziałowego bądź uczelnianego koordynatora Procesu Bolońskiego i ECTS.
Pomocnym opracowaniem w przygotowaniu angielskich pakietów informacyjnych oraz innych dokumentów jest angielsko-polski i polsko-angielski słownik terminów i pojęć używanych w programach współpracy zagranicznej w dziedzinie edukacji (http://www.frse.org.pl/)
Do pobrania:
Informator ogólny o Lublinie, Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, Wydziale MFiI (załącznik nr 1)
Informatory ECTS o studiach na kierunkach:
Uwaga: Wymienione powyżej informatory zawierają ogólne opisy i plany studiów. Szczegółowe treści nauczania poszczególnych przedmiotów (tzw. sylabusy) na wszystkich kierunkach studiów w UMCS są dostępne na stronach internetowych Systemu Jakości Kształcenia UMCS.
Wydziałowym Koordynatorem Procesu Bolońskiego i Europejskiego Systemu Transferu Punktów (ECTS) jest:
dr Anna Smolira
Zakład Fizyki Molekularnej
pl. Marii Curie-Skłodowskiej 1
tel. (81) 537-6130
e-mail: abajuk@telelab.umcs.lublin.pl
Kształcenie pedagogiczne
Wraz z ukończeniem studiów można uzyskać uprawnienia pedagogiczne do nauczania określonego przedmiotu lub przedmiotów w szkole podstawowej, gimnazjum lub w szkole ponadgimnazjalnej (liceum). Uprawnienia pedagogiczne można uzyskać na dwa sposoby:
odbywając studia o specjalności nauczycielskiej (zazwyczaj dwukierunkowe, np. matematyka z informatyką), na których przedmioty pedagogiczne stanowią część planu studiów i uczestnictwo w nich jest bezpłatne,
odbywając studia bez specjalności nauczycielskiej (jak większość kierunków studiów) i uzupełniając je dodatkowo zaliczanymi przedmiotami (pedagogika, psychologia, metodyka nauczania, praktyki pedagogiczne).
Wymogi, jakie należy spełnić by uzyskać uprawnienia pedagogiczne, określa rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 stycznia 2012 roku (patrz załącznik nr 5: rozdz. II "Opis procesu i organizacji kształcenia", str. 4-6).
