Spotkałem nawet szczęśliwych Cyganów, jak głosił w tytule swojego słynnego filmu Aleksandar Petrović. Pod takim hasłem mógłby podpisać się również Tony Gatlif, potomek algierskich Romów. Słowo „szczęśliwi” bierze jednak w cudzysłów. Jego filmy pokazują pełnię romskiego życia, radość wyrażoną w muzyce i umiłowanie wolności, ale mieszczą się też w tych obrazach prześladowania, dyskryminacji, biedy, doli tułacza i tęsknoty. Bohaterami filmów Gatlifa są nie tylko Cyganie, ale także wszelkiego rodzaju odmieńcy i outsiderzy- kolorowe ptaki napotkane na gościńcach współczesności. „Robię filmy po to, aby dać głos tym, którym się tego głosu odmawia.”
