Instytut Historii

Koncepcja konferencji opiera się na założeniu, że oryginalne i dotychczas niezbadane zagadnienie badawcze, jakim są drugoplanowi członkowie obozu piłsudczykowskiego, należy poddać wnikliwej analizie.

W ocenie pomysłodawców okres bezpośrednich rządów piłsudczyków nadal stwarza ciekawe perspektywy badawcze, pozwalające na formułowanie nowych, oryginalnych wniosków. Jednak ze względu na spójność przekazu zdecydowano się na chronologiczne i personalne (zwolennicy Marszałka) zawężenie płaszczyzny badawczej, pozostawiając wszakże „lukę” dla badań komparatystycznych.

Uznano, że konferencja będzie najlepszą formą wymiany dotychczasowych ustaleń oraz płaszczyzną do zainicjowania nowych wyzwań badawczych, szczególnie w perspektywie kolejnych studiów nad dziejami formacji politycznej, która przez 13 lat rządziła II Rzeczpospolitą. Przyjęto przy tym założenie, że tego rodzaju prace, wymagające kompleksowych przygotowań, predestynują do stworzenia zespołu badawczego obejmującego naukowców z całego kraju.

Do współpracy udało się zaprosić 34 prelegentów reprezentujących 15 ośrodków naukowych w kraju (Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet w Białymstoku, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach – Filia w Piotrkowie Trybunalskim, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Opolski, Uniwersytet Zielonogórski, Uniwersytet Śląski, Dolnośląską Szkołę Wyższą i Instytut Badań Inicjatyw Senioralnych przy Pracowni Kultury Współczesnej w Toruniu). Gospodarzy konferencji, tj. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, reprezentować będzie 10 prelegentów z Instytutu Historii i Wydziału Politologii.

Pokłosiem konferencji będzie recenzowana monografia naukowa.