Potrzebę wsparcia obcokrajowców tu studiujących dostrzegła jeszcze pod koniec lutego 2022 r. dziekan prof. dr hab. Barbara Hlibowicka-Węglarz, która ideę takiego kształcenia zaproponowała - za pośrednictwem wydziałowej strony internetowej - wszystkim zainteresowanym, bez względu na ich stopień znajomości języka, kierunek studiów, odbyte dotąd kursy, długość pobytu w Polsce czy motywację do nauki.

Taka formuła zaproponowana przez władze dziekańskie od razu przypadła studentom do gustu. Dzięki uczestnictwu na zasadzie dobrowolności nie czuli, jak sami niejednokrotnie twierdzili, presji, że będą oceniani czy rozliczani z nieobecności. Wiedzieli również, że nie będą zdawać końcowego testu zaliczeniowego, a otrzymali narzędzie, które mogli dostosować do swych indywidualnych potrzeb. Poza tym wszyscy mieli możliwość bezpłatnego uczestnictwa w zajęciach i wyboru grupy początkującej lub zaawansowanej.

W tegorocznym kursie uczestniczyło 25 studentów, głównie z Białorusi (10 osób) i z Ukrainy (9 osób). I to właśnie przede wszystkim oni uczęszczali na zajęcia grupy zaawansowanej. Rekrutowali się najczęściej studenci z hispanistyki, lingwistyki stosowanej, technologii cyfrowych, kulturoznawstwa, anglistyki, romanistyki, rusycystyki i ukrainistyki. Do grupy początkującej kroki swe skierowali natomiast nasi goście z tak dalekich i orientalnych krajów, jak choćby Turcja, ale także: Urugwaj, Burundi, Kenia, Jemen, Tanzania. Reprezentowali oni głównie kierunek: komunikacja międzykulturowa. Intensywna nauka, obejmująca łącznie 60 godzin w dwóch grupach, dobiegła końca.

Największe zainteresowanie kurs wzbudził wśród studentów pierwszego stopnia. Większość z nich naukę języka Jana Kochanowskiego i Adama Mickiewicza, ale także Wisławy Szymborskiej, Czesława Miłosza i Olgi Tokarczuk rozpoczęła dopiero w naszym kraju, często po podjęciu decyzji o studiach w Lublinie. Wybrali UMCS z wielu powodów, choć motywacje były różne. W wyborze uczelni brali pod uwagę jej renomę i wysoki poziom kształcenia, jak również bliskość do granicy polsko-ukraińskiej i polsko-białoruskiej, połączenia komunikacyjne z Warszawą i wielokulturowy charakter Koziego Grodu.   

Wszyscy słuchacze pracowali w oparciu o różnorodne materiały, dostosowane do poziomu znajomości polszczyzny w danej grupie, przy wykorzystaniu autorskiego programu nauczania oraz w oparciu o najnowsze podręczniki do języka polskiego jako obcego. Przebieg i zakres kursu podporządkowany był głównemu celowi, którym było wypracowanie właściwych kompetencji językowych studentów, rozumianych jako ich zdolność do prawidłowych zachowań językowych, ale także komunikacji kulturowych. Takie podejście pozwoliło słuchaczom na adekwatne tworzenie, wypowiadanie, odbieranie oraz rozumienie zdań w nauczanym języku. Omawiane były zawiłości polszczyzny, jej tajniki kulturowe i sytuacyjne, przytaczane wyjątki. Szczególnie przemawiały do studentów z Ukrainy i Białorusi wyjaśnienia bazujące na dokumentowaniu przykładów poprzez różnice kulturowe i realioznawcze pomiędzy językiem i kulturą polską a kulturą i realiami Wschodniej Słowiańszczyzny.

W zbliżającym się roku akademickim planowana jest następna edycja kursu języka polskiego o charakterze doskonalącym dla studentów zagranicznych. Będą w niej mogli wziąć udział również ci, którzy już go ukończyli, albowiem zajęcia w kolejnych odsłonach nie powtarzają się.

Tekst L. Mikrut

Zdjęcia: L. Mikrut, W. Markowska