Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
W ramach dofinansowania wyjazdu szkoleniowego dla młodych naukowców z Instytutu Nauk Biologicznych doktorant mgr Kamil Filipek z Katedry Biologii Molekularnej realizował projekt pt. „Status fosforylacji białek P jako nowy element sensoryczny warunków stresu w komórce eukariotycznej” na Uniwersytecie Kopenhaskim.
Głównym celem badań Pana mgr. Kamila Filipka Kopenhaskim była identyfikacja statusu fosforylacyjnego białek P tj. białek uL10 i P1 w mysim modelu badawczym. Pierwsze badania nad fosforylacją białek P wykonane w Katedrze Biologii Molekularnej wskazały, że zmiana ich statusu fosforylacyjnego może być sygnałem do aktywacji odpowiedzi komórki na stres. Zatem obserwacje sugerują, że rybosomalne białka P mogą należeć do systemu sensorycznego komórki aktywującego szlaki adaptacji.
Dzięki współpracy naukowej z prof. Simonem Bekkerem-Jensenem z Uniwersytetu Kopenhaskiego możliwe było przeprowadzenie badań nad fosforylacją białek P wykorzystując mysi model. W analizach użyto wątroby myszy eksponowanych na głodzenie, paracetamol, alkohol oraz na dietę wysokotłuszczową. W przedstawionych warunkach dochodziło do silnego zahamowania syntezy białka, co hipotetycznie było wiązane ze zmianami fosforylacji rybosomalnego białka P. Badania nie potwierdziły tej hipotezy – białka P ulegały pełnej fosforylacji, która zapewnia optymalną wydajność translacji. Tym samym ostry spadek syntezy białka w warunkach stresowych nie jest zależny od stanu fosforylacji rybosomalnych białek P.