Życiorys: NataliaInês Klidzio [1] (Akt.05. II. 2021)
Nazywam się Natalia Inês Klidzio. Urodziłam się 13 marca 1956 roku w Brazylii, w Guarani das Missões, stan Rio Grande do Sul. Moi rodzice, Augusto João Klidzio i Sabina Klidzio (z domu Stanicki) też urodzili się w Brazylii, choć dziadkowie urodzili się w Polsce. Przodkowie ze strony ojca pochodzili z miejscowości Skustele, 5 kilometrów od Sejn. Z okolic tych dziadkowie wyemigrowali do Brazylii pod koniec XIX wieku. Przodkowie ze strony matki pochodzą z Lublina skąd wyjechali do Brazylii na początku XX wieku, przed I wojną światową. Z tego powodu zawsze interesowali się Polską, jej kulturą, językiem oraz losami Polaków mieszkających w Brazylii.
* * *
Moje zainteresowania również koncentrowały się wokół spraw polskich, co znalazło odzwierciedlenie w moim wykształceniu, ogniskującym się wokół filologii i literatury, zarówno brazylijskiej jak i polskiej. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego odbyłam studia w dziedzinie literatury w Santo Ângelo (Faculdades Integradas de Santo Ângelo-FISA), zakończone tytułem licencjata pierwszego stopnia (21 grudnia 1978). Studia kontynuowałam na Kursie Literatury na Wydziale Nauk Przyrodniczych i Literatury Uniwersytetu w Ijui (UNIJUI), gdzie otrzymałam dyplom w dziedzinie Literatury (pełnego licencjata, w dniu 20 lutego 1982 r.).
W latach 1983–1985 uczestniczyłam w Podyplomowym Kursie Specjalizacji w Języku Portugalskim na Uniwersytecie w Ijui (trwający 360 godzin lekcyjnych na poziomie uzupełniającym). Napisałam następnie pracę dyplomową pt. Portugalski z Brazylii pod kierunkiem prof. dra Iara Bemquerer Costa, po czym otrzymałam ocenę ogólną A (zaliczono). Na podstawie dyplomu tej uczelni uzyskałam jego nostryfikację i tytuł magistra na kierunku filologia, specjalność iberystyka, nadanym w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej przez Uniwersytet Warszawski – Wydział Neofilologii w dniu 20 czerwca 2001 r.
W roku 1990 zostałam wydelegowana przez rząd stanowy Rio Grande do Sul i Polski Konsulatu w Kurytybie na studia do Polski. Miały one służyć upowszechnianiu języka polskiego w szkołach państwowych w Brazylii południowej i odnowieniu polskiej kultury w środowiskach polonijnych. Po rocznym pobycie (1990-1991) w Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców w Uniwersytecie Łódzkim zostałam skierowana do Krakowa, gdzie w latach 1991-1994 odbyłam dwuletnie Studia z Języka i Kultury Polskiej dla Obcokrajowców w Instytucie Badań Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po złożeniu egzaminów określonych obowiązującymi przepisami oraz po przedstawieniu pracy końcowej Korzenie polskie w Brazylii pod kierunkiem prof. dr hab. Haliny Florkowskiej-Francić uzyskałam dyplom z wynikiem „dobrym”.
W latach 1995–1997 uczestniczyłam w Podyplomowym Kursie na Universidade Federal do Paraná w Kurytybie (łącznie 360 godzin lekcyjnych). Napisałam pracę podyplomowę pt. Witold Gombrowicz: Viagens pela Argentina. pod kierunkiem prof. Dra Henryka Siewierkiego. Po ukończeniu kursu otrzymałam Certyfikat Specjalizacji w dziedzinie Języka i Kultury Polskiej.
W 30 czewca 2009 roku, na posiedzeniu Rady Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, nadano mi stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie pracy doktorskiej: Da Polônia ao Brasil: vestígios de um itinerário urbano Incursão pela vida e obra de Samuel Rawet (Z Polski do Brazylii: ślady miejskiej wędrówki. Spojrzenie na życie i twórczość Samuela Raweta) oraz egzaminów doktorskich złożonych z wynikiem pozytywnym.
* * *
Przebieg pracy zawodowej zaczęłam tuż po zakończenie Liceum Pedagogicznego, w czerwcu 1976 roku. Pierwszą pracę podjęłam w Urzędzie Gubernatora Stanu Rio Grande do Sul jako nauczycielka państwowa zajmująca się nauczaniem początkowym, w gminie Vitória das Missões.
Po ukończeniu wyższych studiów, zajmowałam się nauczeniem literatury brazylijskiej, języka portugalskiego i angielskiego. Pełniłam ponadto funkcję inspektora szkół podstawowych i średnich w stanie Rio Grande do Sul.
Od 1983 do 1990 i 1994 do 2000 roku również pracowałam w Instituto de Educação Cenecista Sepé Tiaraju, gdzie zajmowałam się nauką języka portugalskiego, wykładałam historię literatury brazylijskiej, dydaktykę i metodologię nauczania języków obcych.
W latach 1993-1996 pełniłam funkcje kierownika Referatu Kultury w Urzędzie Municypalnym Guarani das Missões. Pełnienie tej funkcji pozwoliło mi na wprowadzenie do sieci szkół podległych municypium programu nauczania języka polskiego jako języka obcego. Ponadto reaktywowałam Zespół Tańca Polskiego „Orzeł Biały”.
W październiku 2000 roku przyjęłam funkcję lektorki języka portugalskiego, historii i kultury brazylijskiej na zlecenie brazylijskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Funkcje tę spełniłam na Uniwersytecie Warszawskim (UW), na Wydziale Neofilologii, w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich, do września 2008 roku. W tym okresie zrealizowałam studia doktorskie.
Od października 2005 roku pracuję na UMCS, w charakterze nauczyciela akademickiego w grupie pracowników naukowo-dydaktycznych na stanowisko adiunkta, w Zakładzie Języka i Kultury Portugalskiej Instytutu Filologii Romańskiej na Wydziale Humanistycznym prowadząc zajęcia z Literatury Krajów Portugalskojęzycznych, Historia i Kultury Brazylii, Praktyczne Tłumaczenia Języka Portugalskiego i Praktyczna Nauka Języka Portugalskiego;. Jestem aplikatorem brazyljiskiego egzaminu z Języka Portugalskiego CELPE-BRAS. Popieram i wpółpracuję w organizowaniu programu w Centrum Języka Portugalskiego Institutu Camões na UMCS.
* * *
Podczas pracy na UW i UMCS byłam inicjatorką w podpisaniu umowy między uniwersytetami w Brazylii (UnB, UNIJUI, UPF, UFRPE). Zorganizowałam dla polskich studentów wyjazdy naukowe do Brazylii jak również przyjazdy naukowe brazylijskich studentów do Polsce.
Moje zainteresowania koncentrują się wokół historii literatury brazylijskiej i literatury krajów portugalskojęzycznych, historii literatury i kultury polskiej, nauczania języków obcych, językoznawstwa i metodyki nauczania. Jestem autorką wielu tekstów publicystycznych i naukowych, które ukazały się w czasopismach lub książkach brazylijskich i polskich. Dane znajdują się w platform: http://lattes.cnpq.br/0139467340345382 lub w ID orcid https://orcid.org/0000-0002-4922-0480 Byłam organizatorką antologii opowiadań brazylijskich pt. Intymność i inne sfery (Warszawa 2007). Jestem autorką książki Itinerário urbano na vida e obra de Samuel Rawet (Passo Fundo 2010).
Aktywnie działałam w Instytucie Historyczno-Geograficznym (Instituto Histórico e Geográfico de São Luiz Gonzaga) w São Luiz Gonzaga, a także w Polskim Stowarzyszeniu Kulturalno-Etniczno w Santo Ângelo (ACEPOL). W latach 1996–2000 byłam jego prezesem. Uczestniczyłam w opracowaniu Statutu tej organizacji, budowie i otwarciu siedziby ACEPOL, czyli Domu Polskiego. Zorganizowałam uroczystości 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza oraz wydania książki „Adam Mickiewicz um poeta peregrino”. Należę także do Związku Nauczycielskiego stanu Rio Grande do Sul, oraz do Stowarzyszenia Polsko-Brazylijskiego.
W 2001 roku na mocy dekretu (Decreto Municipal n. 6276 de 30 de julho de 2001) zostałam nagrodzona i odznaczona Honorowym Obywatelstwem Miasta Santo Ângelo.
W 2008 roku, z okazji jubileuszu 100-lecia istnienia szkół Heleny Rzeszotarskiej i L Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Integracyjnymi im. Ruy Barbosy w Warszawie zostałam odznaczona tytułem Honorowym Przyjaciel Szkoły.
W 2016 roku uhonorowana przez ANFEB (Narodowe Stowarzyszenie Weteranów Brazylijskich Sił Ekspedycyjnych) Medalem Pokoju Weteranów Brazylijskich Sił Ekspedycyjnych, przyznanych przez Prezydenta FEB Agostinho Gonçalvesa da Mota i wydanym przez Ataszat Wojskowy Federacyjnej Republiki Brazylii do Rzeczypospolitej Polskiej i Czech.
