This page uses cookies
Due to the settings of your browser and in order to facilitate the functioning of the umcs.pl webpage, the cookies have been installed. By continuing to use this webpage, you accept their usage. You can change this in the settings of you browser.
Dyżury dydaktyczne w semestrze letnim roku akademickiego 2023/2024 odbywają się w pok. 607 WPiA UMCS, w:
- środy, godz. 12:45-13:45
- czwartki, godz. 11:10-12:10.
Absolwent kierunku prawo Wydziału Prawa i Administracji UMCS. W trakcie studiów aktywny działacz kół naukowych i innych organizacji społecznych, m.in. w latach 2013 - 2014 prezes Studenckiego Koła Naukowego Prawa Podatkowego UMCS. Uczestnik licznych konferencji naukowych o zasięgu międzynarodowym oraz ogólnopolskim, jak również konkursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu prawa podatkowego.
Pracownik Katedry Prawa Finansowego UMCS od 2015 r.
W lipcu 2020 r. obronił doktorat z wyróżnieniem na podstawie rozprawy "Powstanie zakładu a unikanie opodatkowania w międzynarodowym prawie podatkowym" przygotowanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Antoniego Hanusza. Recenzentami rozprawy doktorskiej byli: dr hab. Edvardas Juchnevicius, prof. UG oraz dr hab. Ziemowit Kukulski, prof. UŁ.
Laureat grantu badawczego w ramach konkursu Miniatura 4 organizowanego przez Narodowe Centrum Nauki na realizację projektu pt. "Zjawisko podwójnego nieopodatkowania emerytur i rent w międzynarodowym prawie podatkowym".
Prywatnie pasjonat historii (głównie wojskowości XX wieku) oraz podróży (przede wszystkim po krajach byłego ZSRR i Bałkanach).
Zainteresowania naukowe przede wszystkim prawem podatkowym (w tym międzynarodowym prawem podatkowym), postępowaniem podatkowym oraz historią prawa (w tym historią prawa podatkowego i historią prawa ZSRR).
Redakcje czasopism:„Financial Law Working Papers” (zastępca redaktora naczelnego).
Wyjazdy naukowe: International Bureau of Fiscal Documentation w Amsterdamie (Niderlandy).
Od 2016 r. sekretarz Senackiej Komisji Dyscyplinarnej dla Doktorantów UMCS.
Od 2022 r. sekretarz zespołu programowego ds. przygotowania projektów zmian w programie studiów na kierunkach WPiA UMCS: prawno-administracyjnym, prawno-biznesowym, prawno-menedżerskim, prawo międzynarodowe oraz prawo Unii Europejskiej.
UWAGA - w dniu 25 kwietnia dyżur dydaktyczny odbędzie się w godz. 10:10-11:10.
ORZECZENIE MIESIĄCA
"Jak zasadnie podniósł organ w skardze kasacyjnej, biorąc pod uwagę zapis z umowy o pracę z dnia 31 grudnia 2015 r. stanowiący, że pracownik - skarżący będzie odbywać podróże w zakresie, w jakim wymaga tego zajmowane stanowisko oraz zestawienie czasu pracy za granicą, sporządzone przez J. Sp. z o.o. - trafnie organy podatkowe oceniły, że wyjazdy skarżącego w podróże służbowe poza granice kraju (Polski), które w 2017 roku odbył skarżący na polecenie pracodawcy, związane były z powierzonymi mu obowiązkami w ramach stosunku pracy z J. Sp. z o.o. Przy tym podkreślić należy, że odbywanie podróży służbowych poza granice kraju (Polski) związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych, nie zmienia kwalifikacji określonego w umowie miejsca świadczenia pracy.
Jak wynika z akt sprawy, skarżący w ramach łączącego go stosunku pracy z J. Sp. z o.o. odbywał kilkudniowe, trwające maksymalnie do 6 dni podróże służbowe - łącznie 25 dni w roku 2017. Zasadnie organ zaakcentował w skardze kasacyjnej, że z treści umowy z dnia 31 grudnia 2015 r. "International Assignment Employment Agreement" zawartej z J. Sp. z o.o. (umowy o oddelegowanie do pracy za granicą) w związku ze świadczoną pracą w Polsce, w miejscowości K., skarżący miał zapewnione miejsce zamieszkania, a koszty najmu lokalu pokrywał pracodawca, który też dodatkowo zobowiązał się ponieść opłaty za szkoły, przedszkola. Spółka zatrudniająca skarżącego zobowiązała się także do pokrycia kosztów jego przeprowadzki do Polski i jego rodziny. Spółka została też zobowiązana do pokrycia innych kosztów związanych z delegowaniem skarżącego (np. koszty biletów lotniczych dla rodziny czy opłaty eksploatacyjne poniesione w miejscu zamieszkania).
Co istotne jednak, w toku postępowania nie przedłożono żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że skarżący uzyskał dochód za czas podróży służbowej od innego podmiotu niż J. Sp. z o.o. Brak zatem podstaw do twierdzenia, że skarżący podczas odbywania podróży służbowych wykonywał pracę na rzecz innych podmiotów niż J. Sp. z o.o. Tym samym nie jest uzasadnione żądanie przez Sąd pierwszej instancji, aby organy podatkowe miały obowiązek prowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie odbywanych podróży służbowych.
Rację ma Sąd pierwszej instancji wskazując na to, że błędem byłoby przyjęcie, iż nierezydent ma opodatkować w Polsce całość dochodów uzyskiwanych za pracę na rzecz polskiej spółki, niezależnie od miejsca jej faktycznego świadczenia. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę, nie jest jednak uzasadnione twierdzenie, że nierezydent mieszkający w danym roku podatkowym w Polsce (przebywając w Polsce ponad 183 dni), nie ma obowiązku zapłaty podatku od uzyskanego dochodu z tytułu zatrudnienia w polskiej spółce za czas odbywania podróży służbowych, tylko z tego względu, że w ramach obowiązków służbowych odbywał te podróże w wymiarze 25 dni w roku."
Wyrok NSA z 29 kwietnia 2021 r., sygn. II FSK 2241/20.